استارتاپها، شرکتها یا سرمایهگذاریهایی هستند که بر روی یک محصول یا خدمات واحد متمرکز شدهاند. در واقع بنیانگذاران این شرکتها میخواهند محصولات یا خدماتی که معتقدند تقاضا برای آنها وجود دارد را به بازار عرضه کنند. چنین شرکتهایی در اکثر مواقع، سرمایه کافی در اختیار ندارند و مدل تجاری آنها هم به صورت کاملا توسعه یافته نیست.
در واقع برخی از این شرکت ها در ابتدا
توسط بنیانگذاران شان تامین مالی می شوند. اما بسیاری از استارتآپها برای دریافت
بودجه بیشتر به دیگران از جمله خانواده، دوستان و سرمایهگذاران خطرپذیر مراجعه میکنند.
انتخاب یک ساختار حقوقی مناسب برای هر استارتاپ، بسته به نوع فعالیت و شرایط کلی آن متفاوت خواهد بود. این همان چیزی است که مدیران یک استارتاپ باید در مورد آن تحقیق کنند و بهترین ساختار را تشخیص دهند.
معمولا مالکیت انحصاری برای موسسی که کارمند اصلی یک کسب و کار نیز باشد، مناسب خواهد بود. شراکت هم یک ساختار قانونی قابل دوام برای مشاغلی است که متشکل از چندین نفر هستند و مالکیت مشترک دارند.