استارتاپ ها
استارتاپ‌ها، شرکت‌ها یا سرمایه‌گذاری‌هایی هستند که بر روی یک محصول یا خدمات واحد متمرکز شده‌اند. در واقع بنیانگذاران این شرکت‌ها می‌خواهند محصولات یا خدماتی که معتقدند تقاضا برای آنها وجود دارد را به بازار عرضه کنند. چنین شرکت‌هایی در اکثر مواقع، سرمایه کافی در اختیار ندارند و مدل تجاری آنها هم به صورت کاملا توسعه یافته نیست.
v\:* {behavior:url(#default#VML);}
o\:* {behavior:url(#default#VML);}
w\:* {behavior:url(#default#VML);}
.shape {behavior:url(#default#VML);}
Normal
0
false
false
false
false
EN-US
X-NONE
FA
استارتاپ‌ها، شرکت‌ها یا سرمایه‌گذاری‌هایی هستند که بر روی یک محصول یا خدمات واحد متمرکز شده‌اند. در واقع بنیانگذاران این شرکت‌ها می‌خواهند محصولات یا خدماتی که معتقدند تقاضا برای آنها وجود دارد را به بازار عرضه کنند. چنین شرکت‌هایی در اکثر مواقع، سرمایه کافی در اختیار ندارند و مدل تجاری آنها هم به صورت کاملا توسعه یافته نیست.
در واقع برخی از این شرکت ها در ابتدا توسط بنیانگذاران شان تامین مالی می شوند. اما بسیاری از استارت‌آپ‌ها برای دریافت بودجه بیشتر به دیگران از جمله خانواده، دوستان و سرمایه‌گذاران خطرپذیر مراجعه می‌کنند.
انتخاب یک ساختار حقوقی مناسب برای هر استارتاپ، بسته به نوع فعالیت و شرایط کلی آن متفاوت خواهد بود. این همان چیزی است که مدیران یک استارتاپ باید در مورد آن تحقیق کنند و بهترین ساختار را تشخیص دهند. معمولا مالکیت انحصاری برای موسسی که کارمند اصلی یک کسب و کار نیز باشد، مناسب خواهد بود. شراکت هم یک ساختار قانونی قابل دوام برای مشاغلی است که متشکل از چندین نفر هستند و مالکیت مشترک دارند.
منابع مالی
کسب و کارهای نوپا معمولاً از سرمایه شخصی صاحبان کسب و کار، یا با کمک گرفتن از سرمایه‌گذاران خطرپذیر تاسیس می‌شوند. این‌ها گروهی از سرمایه گذاران حرفه‌ای هستند که در تامین مالی استارتاپ‌ها تخصص دارند. در واقع کسانی که ایده راه اندازی یک کسب و کار نوپا را دارند، با هرکسی که به‌عنوان سرمایه‌گذار در میان دوستان و آشنایان خود میشناسند وارد همکاری می‌شوند. یا اینکه از طریق انتشار آگهی، سرمایه‌گذاران خطرپذیر را جذب خواهند کرد.
سایر راهکارها برای ایجاد یک استارتاپ چیست؟ روش دیگر برای تامین مالی کسب و کارهای نوپا، استفاده از وام دانش بنیان اشتغال زایی است که برخی بانک‌ها و موسسات مالی اهدا می‌کنند.
انواع استارتاپ‌ها
استارتاپ‌ها با توجه به حوزه فعالیت و ویژگی‌هایی که دارند، به انواع مختلفی تقسیم بندی می‌شوند. شما باید به عنوان یک کارآفرین، انواع استارتاپ را بشناسید تا متوجه شوید که ایده و حوزه فعالیت کاریتان در کدام دسته از آنها قرار می‌گیرد. به طور کلی، ۶ نوع استارتاپ داریم که در اینجا، شما را با آنها آشنا کرده و توضیح می‌دهیم که ویژگی هر استارتاپ چیست.
استارتاپ‌های مقیاس پذیر
شرکت هایی که در حوزه فناوری فعالیت می‌کنند، اغلب به این گروه تعلق دارند. چنین کسب و کارهایی از پتانسل بسیار بالایی برخوردار بوده و به خوبی می‌توانند به بازارهای جهانی وارد شوند. کسب و کارهای حوزه فناوری می‌توانند به راحتی از سرمایه گذاران حمایت مالی دریافت کنند و به شرکت‌های بین‌المللی تبدیل شوند.
از جمله معروف‌ترین استارتاپ‌های مقیاس پذیر، می‌توان به مواردی همچون گوگل، اوبر، فیس بوک و توییتر اشاره کرد. این استارتاپ‌ها بهترین کارمندان را استخدام می‌کنند و به دنبال سرمایه‌گذارانی می‌گردند تا ایده‌ها و مقیاس خود را توسعه داده و تقویت کنند.
استارتاپ های مربوط به کسب و کارهای کوچک
این کسب و کارها توسط افراد عادی ایجاد می‌شوند که معمولاً خود آنها، روی ایجاد استارتاپ سرمایه‌گذاری کرده‌اند. اهداف این کسب و کارها چندان هم بلند پروازانه نیست و اکثر آنها هیچ مدل کسب و کار خاصی ندارند. در واقع صاحبان این استارتاپ‌ها بدون داشتن چشم انداز وسیع شغلی برای شروع کارشان اقدام می‌کنند. فروشگاه‌های مواد غذایی، آرایشگاه ها، نانوایی ها و آژانس های مسافرتی نمونه‌های کاملی از کسب و کارهای کوچک هستند.
شاید این مطلب هم مناسبتان باشد: آيين نامه و قوانین تاسيس شرکت دانش بنيان
استارتاپ‌های سبک زندگی
افرادی که سرگرمی خاصی دارند و مشتاقند که روی علاقه خود کار کنند، با اطلاع از اینکه مفهوم استارتاپ چیست، می‌توانند یک استارتاپ سبک زندگی ایجاد کنند. در واقع آنها می‌توانند با انجام کاری که دوست دارند، امرار معاش کنند. نمونه‌های زیادی از استارتاپ های سبک زندگی را می‌توانید در دور و اطراف خود ببینید.
برای مثال می‌توان به مربیان رقص اشاره کرد که عاشق این هنر خود هستند. آنها مدارس و آموزشگاه‌های رقص فیزیکی یا آنلاین را افتتاح می‌کنند تا به کودکان و بزرگسالان رقصیدن و کسب درآمد از این طریق را آموزش دهند. حتی بلاگرهایی که در فضای مجازی مثل اینستاگرام فعالیت می‌کنند هم در این دسته قرار می‌گیرند.
البته فقط داشتن علاقه به انجام یک کار و داشتن مهارت بالا در آن، برای راه‌اندازی استارتاپ کافی نیست؛ بلکه به نقشه راه و مدل کسب و کار هم نیاز خواهد بود. از همین رو چنین افرادی باید با کارآفرینان و کسانی که در زمینه ایجاد یک کسب و کار تخصص دارند، همکاری و مشورت نمایند.
استارتاپ‌های قابل خرید
اگر می‌پرسید منظور از این نوع استارتاپ چیست، باید بگوییم که در صنعت فناوری و نرم افزار، برخی افراد یک استارتاپ را از ابتدا طراحی می‌کنند تا بعداً آن را به یک شرکت بزرگتر بفروشند. برای مثال غول‌هایی مانند آمازون و اوبر استارتاپ‌های کوچکی را می‌خرند تا در طول زمان آنها را توسعه دهند و از مزایایی برخوردار شوند.
این مدل استارتاپ برای افرادی مناسب است که بسیار خلاق و ایده پرداز هستند و می‌توانند ایده‌های خود را تا حدودی پرورش دهند. سپس آن را در اختیار افراد دیگر قرار می‌دهند. در واقع این دسته از افراد، ایده و مهارت اجرایی آن را با هم دارند و چنین توانایی فوق‌العاده‌ای را به دیگران می‌فروشند. از جمله روش‌های ایجاد این استارتاپ، می‌توان به طراحی یک وبلاگ یا اپلیکیشن با ویژگی‌های خاص و خلاقانه اشاره کرد.
استارتاپ‌های کسب و کارهای بزرگ
شرکت‌های بزرگ طول عمر محدودی دارند؛ زیرا ترجیحات مشتریان، فناوری‌ها و رقبا در طول زمان تغییر می‌کند. به همین دلیل تمام کسب و کارها باید خود را با تغییرات جدید سازگار کنند. در نتیجه، آنها محصولات نوآورانه‌ای مانند محصولات دانش بنیان طراحی می‌کنند که می‌تواند نیازهای مشتریان مدرن را برآورده کند.
اگر بخواهیم به زبان ساده‌تر توضیح دهیم که این نوع استارتاپ چیست، باید اینطور گفت که تلاشهای یک شرکت بزرگ است که قصد دارد دوباره نقش پررنگی در بازار پیدا کند و در عرصه رقابت‌ها باقی بماند.
استارتاپ‌های اجتماعی
این استارتاپ‌ها علیرغم این باور عمومی وجود دارند که هدف اصلی همه استارتاپ‌ها، کسب درآمد است. هنوز هم شرکت‌هایی وجود دارند که برای انجام کارهای خوب برای افراد دیگر طراحی شده‌اند و به آنها استارتاپ‌های اجتماعی می‌گویند. به عنوان مثال می‌توان به موسسات خیریه و سازمان‌های غیرانتفاعی اشاره کرد که به لطف کمک‌های مالی خیرین وجود دارند. تمام افراد مشتاق می‌توانند به نحوی در این نوع استارتاپ شرکت داشته باشند.